1 stycznia 1992 roku, ówczesny premier – Jan Krzysztof Bielecki podjął decyzję o powołaniu w Powiecie Pszczyńskim nowej gminy Goczałkowice-Zdrój. Powyższe postanowienie było następstwem zmian systemowych w kraju, które zapoczątkowały się w 1989 roku.
Rozbudzona inicjatywa społeczna, obniżenie środków na realizację najważniejszych potrzeb w pszczyńskim sołectwie Goczałkowice sprawiło, że pośród członków lokalnego Komitetu Obywatelskiego zrodziło się przeświadczenie, aby samemu zatroszczyć się o dobro miejscowości. Po skompletowaniu niezbędnych dokumentów i przeprowadzeniu referendum w sprawie utworzenie samodzielnej gminy, całość materiałów przesłano do Warszawy.
Zainaugurowany proces nie byłby możliwy, gdyby nie wspomniane grono bezinteresownych społeczników pośród których znaleźli się: Augustyn Waliczek, Wincenty Młodzik, Zbigniew Mola, Kazimierz Ingram, Jan Puchała, Tadeusz Sowa, Zygmunt Góra, Wiesława Korzeniowska, Roman Ryś, Józef Gaszczyk, Ryszard Kordoń, Józef Brudek, Jadwiga i Stanisław Nyczowie, Jan Szema, Stanisław Siebielec, Maria i Henryk Suchowie oraz Apoloniusz Skipioł, Róża Kubzda, Łucja Wittek, Maria i Stefan Pykowie, Karol Stawicki, Bronisław Mielcarz, Józef Czerwiński, Rudolf Paliczka, Irena Weszka, Alojzy Szczotka Norbert Czernecki i Zbigniew Gieroń.
Dzięki ich zaangażowaniu już w lutym 1992 roku rozpisano wybory samorządowe, w których wyłoniono Radę Gminy I kadencji w skład której weszło 18 radnych: Norbert Czernecki, Zbigniew Gieroń, Eugeniusz Kuś, Benedykt Kloc, Wincenty Młodzik, Zbigniew Mola, Michał Nowak, Maria Orczyk, Rudolf Paliczka, Jerzy Paszek, Jan Puchała, Norbert Pieczka, Roman Ryś, Bronisław Sojka, Henryk Sekta, Czesław Skipioł, Augustyn Waliczek, Zdzisław Wich. Na Wójta Gminy powołano Kazimierza Ingrama, jego zastępcą został Stanisław Sroga.
Ze skromnym budżetem 3,5 mld starych złotych, utworzony 1 lipca Urząd Gminy, zlokalizowany w budynku OSP rozpoczęła realizację zamierzonych działań. Do pracy przystąpiło 15 nowych urzędników oraz Zarząd Gminy liczący sobie 5 osób: Zbigniewa Gieronia, Wincentego Młodzika, Zbigniewa Molę, Michała Nowaka i Augustyna Waliczka.
Do najważniejszych zadań jakie spoczęły na barkach młodego samorządu było m.in. wyremontowanie najbardziej zniszczonych nawierzchni dróg, budowa wodociągów wzdłuż ul. Bór I i Siedleckiej, poprowadzenie kanalizacji na ul. Brzozowej i Kolejowej, objęcie całej miejscowości siecią telefoniczną, montaż dodatkowego oświetlenia, tablic informacyjnych oraz remont placówek oświatowych.
Istotnym przedsięwzięciem inwestycyjnym, jakiego w pierwszym roku pracy podjęła się goczałkowicka gmina było zaadoptowanie pustego budynku dawnego sanatorium Górniczej Spółki Brackiej (wraz z budową boiska) na potrzeby utworzenia filii Szkoły Podstawowej, która w 1995 roku przekształciła się w niezależną Szkołę Podstawową nr 2. Do placówki uczęszczały dzieci z okolic Koloni Brzozowej, Borek oraz Zdroju.
W kalendarium wydarzeń gminnych szerokim echem zapisało się także zorganizowane 28 października w Goczałkowicach I Forum Ekologiczne Samorządów, w którym wzięli udział przedstawiciele woj. katowickiego i bielskiego, dotyczącego kwestii budowy oczyszczalni ścieków lub podłączenia się do nowo powstałej oczyszczalni w Czechowicach-Dziedzicah, stanu wody pitnej dla terenów całego Śląska oraz likwidacji źródeł zanieczyszczenia, zwłaszcza w rejonie Górnej Wisły.
Na zakończenie pierwszego roku urzędowania Wójt Gminy – Kazimierz Ingram , w towarzystwie Augustyna Waliczka i Zbigniewa Moli odbył, na zaproszenie ks. Romana Kopcia wizytę w niemieckiej gminie uzdrowiskowej BAD SASENDORF (29 listopada - 3 grudnia 1992), w której występują źródła solanki i borowiny. W czasie delegacji przedstawiciele władz Gminy Goczałkowice-Zdrój mieli okazję zapoznać się z zasadami prowadzenia samorządu o podobnym kształcie.
Odzyskanie suwerenności przez Goczałkowice-Zdrój odbiło się także w miejscowej parafii, która 29 listopada 1992 roku wydała pierwszy w swej historii numer pisma parafialnego „Bliżej Siebie”. „Niech św. Jerzy i św. Anna patronują nam w tworzeniu prawdziwej parafialnej wspólnoty” - słowa ks. proboszcza Henryka Burczyka i ks. wikarego Ireneusza Tatury opublikowane w czasopiśmie.
Rok 1993 przyniósł kolejne ważne wydarzenia. Oprócz najpilniejszych potrzeb związanych z dbałością o ład zewnętrzny i infrastrukturę gminny, 1 stycznia w Gminie rozpoczął pracę Urząd Stanu Cywilnego. Już w pierwszym miesiącu działalności związek małżeński zawarło w nim 12 par. W drugim roku urzędowania nowych kierowników zyskały dwie gminne jednostki. Kierownikiem Ośrodka Pomocy Społecznej została Lidia Drążyk, a konkurs na kierownika Gminnego Ośrodka Kultury Sportu i Rekreacji wygrał Adam Zuber. Urząd Gminy zyskał także kolejnego pracownika. Stanowiska Sekretarza objął Jan Puchała.
Opierając się na długoletniej historii lecznictwa na terenie Goczałkowic, decyzją Rady Gminy podjęto decyzję o wstąpieniu do Stowarzyszenia Gmin Uzdrowiskowych. Postanowienie to zbiegło się z rewizytą dr Huberta Hilgera – dyrektora wspomnianego uzdrowiska BAD SASENDORF, który na uroczystej sesji wraz z władzami i radnymi omawiał kwestię najlepszego wykorzystania złóż solanki, borowiny, obiektów leczniczych i lokalnych walorów krajobrazowych w celu wyniesienia jak najlepszych korzyści dla kuracjuszy i mieszkańców.
Dodatkowo, warto podkreślić, że w 1993 roku budynek goczałkowickiej szkoły podstawowej obchodził jubileusz 40-lecia, a zespół, pod redakcją znawcy lokalnego dziedzictwa historycznego i kulturalnego – prof. Wiesławy Korzeniowskiej rozpoczął prace nad pierwszą goczałkowicką monografią historyczną, wydaną ostatecznie w 1996 roku.
Tak w niewielkim skrócie wyglądała rzeczywistość pierwszej kadencji niezależnych rządów Gminy Goczałkowice-Zdrój. Kolejny, 1994 rok przyniósł dalsze zmiany, które w pierwszej kolejności dały o sobie znać przy ogłoszeniu wyników kolejnych wyborów. Nowym Wójtem został Jan Puchała, a w skład Rady Gminy weszli znani z wcześniejszej kadencji: Norbert Czernecki, Wincenty Młodzik, Zbigniew Mola, Michał Nowak, Rudol Paliczka, Henryk Sekta, Augustyn Waliczek oraz nowi członkowie: Józef Brudek, poprzedni Wójt Kazimierz Ingram, Ryszard Kordoń, Krzysztof Kanik, Maria Ożarowska, Małgorzata Paszek, Walenty Piekorz, Henryk Ryszka, Tadeusz Szotek, Marian Waliczek oraz Zofia Żelazo.
Nowa Rada rozpoczęła pracę kontynuując działalność poprzedników.
Opracowanie:
Ewelina Sowa-Mrzyk