POGODEJMY PO NASZYMU
Każdy z nas jest nośnikiem pewnego rodzaju kodu kulturowego, będącego wzorcem kształtującym nasz sposób myślenia i zachowania. Kod ten, to nasza tożsamość, coś nabytego i wyuczonego, coś co przyswajamy sobie w drodze wychowania.
Jednym z jego ważniejszych czynników składowych, który bezpośrednio wpływa na „wyrobienie” w jednostce poczucia przynależności do danego regionu, grupy społecznej, wyznaniowej jest język, który w zależności od okoliczności, pochodzenia i genezy swego powstania da się podzielić na różnego rodzaju gatunki i gwary.
W Polce można wydzielić kilka podstawowych dialektów, które obok narodowego języka literackiego stanowią główne źródło komunikacyjne. Jednym z nich jest tzw. gwara śląska wywodząca się z południowo-zachodnich terenów naszego kraju. Jej obecny kształt zawdzięczamy naleciałościom, które język polski w czasie zawirowań historycznych „zapożyczył” z niemieckiej i czeskiej mowy.
„Śląsko gotka” - kiedyś przyjmowana za coś oczywistego i naturalnego, dziś w swej „czystej” postaci coraz częściej używana jest „od święta”. Kultywowana i przekazywana najmłodszym nie w zaciszu własnego domu, a w ramach funkcjonowania różnego rodzaju zespołów, kół regionalnych, przeglądów folklorystycznych, którym przyświeca jeden, bardzo ważny cele - ocalić od zapomnienia poszczególne „klucze” składające się na skomplikowany szyfr naszego pochodzenia.
Ten sam zamysł przyświeca również Gminnemu Ośrodkowi Kultury w Goczałkowicach – Zdroju, który 16 listopada 2012 r. po raz XV zorganizował gwarowy konkurs recytatorski „Pogodejmy po naszymu”. W tegorocznej edycji udział wzięło 17 dzieci klas II i III szkół podstawowych Powiatu Pszczyńskiego, które zaprezentowały utwory w tradycyjnej, śląskiej gwarze. Decyzją jury laureatkami przeglądu zostały Wiktoria Polok ze Studzienic oraz Lidia Pająk z Goczałkowic, które otrzymały wyróżnienie I stopnia (wśród pozostałych uczestników przyznano 5 wyróżnień II stopnia oraz 10 stopnia III).
Jako kryterium oceny, brano pod uwagę poprawną dykcję, wrażenie artystyczne oraz przygotowanie i pochodzenie utworu, gdyż istotą występu jest umiejętność zainteresowania swą opowieścią słuchacza, a ten efekt bardzo często dają teksy autorskie, które nie powielają starych, utartych schematów.
